Czeka na nas przyszłość. Przy całym natężeniu wydarzeń, które dziś zaprzątają nam umysł i pożerają energię – czeka na nas przyszłość. Dziś kończymy świętować nasze 75 urodziny i 318 rocznicę powstania Uniwersytetu Wrocławskiego – wirtualne, pandemiczne wspomnienia świetnie przygotowane przez nasz Dział ds Komunikacji, chapeau bas! – i myśląc jeszcze o przeszłości musimy spoglądać w przyszłość. Nie ulega dla mnie wątpliwości – musimy jeszcze mocniej zaangażować się w umiędzynarodowienie, umacniać nasza pozycję naukową w światowej Akademii. Ale jednocześnie powinniśmy wzmacniać nasze relacje z otoczeniem biznesowym. To nie jest nic nowego – ale zmienny kształt polityki państwowej uwidacznia zagrożenie, o którym wielokrotnie wspominałem, to jest uzależnienie badań od jednego, państwowego strumienia finansowania. Rządy mają swoje priorytetu, to święte prawo zwycięzców wyborów demokratycznych. Ale my mamy swoje cele, które mogą mocno rozmijać się z bieżącymi potrzebami polityków. Musimy umieć je zabezpieczyć dla dobra naszych studentów, naszych następców, ale też naszych współobywateli. Dlatego będziemy mocno pracować w najbliższym czasie nad usprawnieniami w obsłudze aplikowania i rozliczania projektów, nad lepszymi bodźcami wspierającymi zwłaszcza aplikujących o granty międzynarodowe, budującymi sieci badawcze, w których Uniwersytet Wrocławski będzie liderem, wreszcie umacniających publikacjami naszą pozycję ośrodka badawczego o międzynarodowym autorytecie. Choć bieżąca polityka ciągnie nas w konflikty wywoływane przez polityków, to – nie zapominając o naszych zobowiązaniach społecznych! – musimy tym mocniej mówić, że nasza droga to droga szukania i mówienia prawdy. Nie potrzebujemy zewnętrznych ingerencji, by korzystać z wolności słowa. Potrzebujemy wsparcia, by wolność badań przełożyła się na zrównoważony, bezpieczny dla naszej planety rozwój ludzkiej społeczności. Mam nadzieję, że będziemy mieli możliwość na tym skupić się w najbliższej przyszłości. Trzymam za nas kciuki – dla Uniwersytetu i dla całego świata.
- w poniedziałek ostatnie rozmowy o regulaminie wynagradzania oraz nowych zasadach przeprowadzania konkursów w zakresie zatrudniania pracowników badawczych, badawczo-dydaktycznych i dydaktycznych. W tym ostatnim zakresie dyskutujemy nad wyważeniem między pragmatycznością organizacji konkursów a troską o ich transparentność, obiektywizm i zgodność rozstrzygnięć z potrzebami rozwoju dyscyplin naukowych. Już za chwilę – mam nadzieję – ogłoszę nowe zarządzenie w tej sprawie;
- we wtorek rozmawiałem z p. Dyrektor Finansową i Główną Księgową o fundamentach budżetu 2021 r. To dopiero początek, bo kompletna niepewność co do wysokości naszego budżetu nie pozwala być niczego pewnym. Jedno, co dobre – mamy potwierdzenie, że w 2021 r. otrzymamy przewidziane dofinansowanie w ramach programu IDUB, ponownie w obligacjach, ponownie o 10% od wartości przewidzianej ustawowo;
- wyjazd do Stacji Ornitologicznej w Rudzie Milickiej. Jednym z elementów strategii dla Uniwersytetu jest rozbudowywanie unikalnej oferty wsparcia eksperckiego i dla edukacji szkolnej w zakresie nauk o Ziemi i życiu. Razem z dziekanem WNB, prof. Marcinem Kadejem zmierzamy do rozwijania aktywności Stacji w obu zakresach. To jeden z naszych 'ukrytych skarbów’ i musimy zadbać o jego należyte wykorzystanie;
- w środę spotkanie z Komitetem Sterującym programu IDUB na #uniwroc w celu omówienia ostatnich szczegółów konkursów na nagrody i dodatki dla pracowników wykazujących się wyjątkową aktywnością w zakresie pozyskiwania grantów, postępów jakościowych w polityce publikacyjnych, wreszcie wysokiego, stałego poziomu publikowania. Mam nadzieję, że rezultat ukaże się na przełomie listopada i grudnia. Trzymam kciuki!
- w czwartek i piątek trwała kolejna wirtualna wizytacja PKA na Uniwersytecie. Tym razem sprawdzano jakość kształcenia na kierunku psychologia. W zasadzie wszyscy specjaliści tworzący komisję byli zgodnie – wskaźniki są spełnione, pracownicy Instytutu wykazują nie tylko profesjonalizm w realizacji zadań, ale też wyraźną, pozytywną identyfikację z Instytutem, mają także żywy kontakt ze studentami. Bardzo miło było tego słuchać! Choć przecież nigdy w to nie wątpiłem 🙂
- wręczenie prof. Cezaremu Wąsowi dyplomu potwierdzającego przyjęcie jego monografii do Złotej Serii Uniwersytetu Wrocławskiego. Książka z pogranicza filozofii i historii architektury nie tylko świetnie wpisuje się w tematykę tej zainicjowanej przez rektora prof. Leszka Pacholskiego serii, ale też raz jeszcze pokazuje ponadnarodowy i interdyscyplinarny charakter naszych badań;
- wywiad dla Times Higher Education o sytuacji szkolnictwa wyższego w Polsce. Miejmy nadzieję, że kiepskie prognozy w niektórych zakresach się nie sprawdzą;
- spotkanie wirtualne zarządu Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Dyskusje dotyczyły przede wszystkim możliwości organizacji dorocznego spotkania członków Towarzystwa we Wrocławiu. Niestety, nie udało się go zrealizować w bieżącym roku, co przyniesie przyszły – zobaczymy. Rozmawiano też o możliwościach działalności Towarzystwa w zakresie mikrograntów dla młodych badaczy. Poruszano też kwestię Nagrody Heisiga. O tym jednak więcej wkrótce;
- w piątek omówienie wyniku audytu w zakresie poprawności wypełniania deklaracji o zaliczeniu do dyscypliny i liczby N. Tu zostaje wciąż sporo do naprawienia w zakresie obsługi systemu POLON, zwłaszcza wpisywania na czas danych. Będziemy działać!
- spotkanie z wiceprezydentem Wrocławia, Jakubem Mazurem, na temat możliwej intensyfikacji współpracy miasta i uczelni wyższych. Rysują nam się wspólne pola – razem z PWr, UP i UMed – ale teraz czas na ich konkretyzację. Uniwersytet pozostaje zawsze otwarty na konkretną współpracę;
- cotygodniowe spotkanie KRUWiO – sytuacja epidemiczna w zasadzie bez zmian. Tragiczne przypadku zachorowań skłaniają raz jeszcze do apelowania o ostrożność;
- no i świętujemy! Ponieważ w tym roku nasze Święto Uniwersytetu wypada w niedzielę – czyli dziś 🙂 – świętujemy od piątku. Wszystkich zainteresowanych zapraszam do zajrzenia na nasza stronę – bo już wkrótce nowości przykryją wspomnienia…
Uniwersytet jest instytucją wyjątkową, w której nieciągłości i kontynuacją nie stoją ze sobą w sprzeczności. Jesteśmy silni naszą różnorodnością i naszym przywiązaniem do szukania i komunikowania prawdy. Mówiłem o tym w życzeniach dla Uniwersytetu i powtórzę raz jeszcze – odwaga w komunikowaniu i wykonywaniu naszego powołania, wolność, prawda i troska jako nasze wartości są zawsze w zasięgu ręki. Każdego dnia. Nasze wybory w tym zakresie – niezależnie od chwilowych pozytywnych lub negatywnych opinii – będą budować naszą wspólnotę na dekady. Bądźmy w tym razem – i nie bójmy się!