Ha! Na Uniwersytecie Wrocławskim 12.04 minęła pierwsza miesięcznica zawieszenia zajęć. Z tej okazji właśnie dla Państwa ten cudnej piękności placek drożdżowy ze śliwkami – własną ręką przygotowany!
Ale wracając do spraw poważnych – myślę, że każdy z nas ma swoje własne odczucia i przemyślenia dotyczące tego okresu. Ja widzę w nim szansę dla nas wszystkich. No dobrze, nie czekaliśmy na nią, ale przyszła i możemy albo pogrążyć się w żałości, albo wykorzystać możliwości, które się przed nami otwierają – dopóki możemy to zrobić. Mi osobiście ten czas dał szansę nauczenia się wielu nowych technik komunikowania się na odległość. Zmusił mnie do przemyślenia, co uważam za najważniejsze w mojej działalności zarządczej, dydaktycznej i naukowej.
Bo w chwili kryzysu jak nigdy uwidacznia się, kim jesteśmy jako osoby, jakimi wartościami się kierujemy. Ale jednocześnie ten okres pozwolił mi zobaczyć nasz Wydział i naszą Uczelnię pod jeszcze jednym, istotnym kątem – odporności na stres, sprawności działania w chwili kryzysu. Obnażył miejsca w naszej organizacji, które trzeba wesprzeć w funkcjonowaniu w chwili obecnej, ale w przyszłości trzeba pracować nad ich zmianą.
W związku powyższym zależy mi dziś na Państwa opinii: jak Państwo doświadczają funkcjonowania naszego Wydziału i swojego w nim miejsca? Dlatego przygotowałem krótkie ankiety, których wypełnienie nie powinno zabrać Państwu więcej niż 10 minut. Wypełnić można je na komputerze, ale też na smartfonie i tablecie. Są one w pełni anonimowe, wypełnić je każdy z nas może tylko raz, a wyniki z nich zebrane posłużą nam wszystkim.
Dzięki nim będziemy mogli lepiej, zgodnie z Waszymi potrzebami wspierać Waszą działalność już teraz. Ale Państwa opinie są niezbędne także dla wprowadzenia zmian, które lepiej przygotują naszą Wspólnotę i na trwanie bieżącej sytuacji i na kolejne, możliwe kryzysy. Bez Państwa pomocy, bez Waszych opinii wszystko, co robimy, jest reagowaniem na bieżącą sytuację i to poprzez powierzchowny jej ogląd. Im więcej informacji wymienimy, im bliżej jesteśmy, tym większa szansa na podejmowanie trafniejszych decyzji.
Dlatego bardzo proszę Państwa o kliknięcie na linki kryjące się pod nazwami poszczególnych grup w obrębie naszej Wspólnoty i wypełnienie, zgodnie z własnym statusem, odrębnych ankiet dla: wykładowców, pracowników administracji i bibliotek, doktorantów, studentów.
Jedyny wymóg, jaki te ankiety stawiają przed Państwem, to posiadanie aktywnego konta w uniwersyteckim serwisie MS Office365. Jeśli hasło i login mają Państwo już zapisany w przeglądarce – a w przypadku większości z nas pewnie tak jest, bo dzięki temu nie wpisujemy haseł za każdym razem, gdy korzystamy z poczty lub MS Teams i powiązanych programów – wówczas ankiety otworzą się automatycznie bez żadnego dodatkowego działania. Jeśli hasła są niezapisane w przeglądarce, trzeba będzie je podać.
A jeśli nie pamiętacie Państwo hasła – zawsze można je zresetować na naszym portalu uniwersyteckim. Uprzejmie proszę nie zrażać się tym wymogiem. Pomijam fakt, że korzystanie z konta w domenie @uwr.edu.pl jest naszym obowiązkiem. Przede wszystkim daje nam ono dostęp do najnowszego oprogramowania pakietu MS Office, w tym programu MS Teams.
A korzystanie z konta w tym środowisku pozwoli nam za chwilę skorzystać z możliwości zdalnego głosowania w trakcie wirtualnych obrad rad dyscyplin, rad jednostek i wreszcie rady Wydziału. Bo czas biegnie do przodu, narasta liczba spraw, które musimy rozwiązać poprzez głosowanie w naszych radach. Dotyczy to przewodów doktorskich, ale także zatrudnień i wniosków awansowych czy zmian w programach studiów.
Nie wiemy, kiedy wrócimy do naszego normalnego trybu, a dalsze blokowanie funkcjonowania naszych organów zaczyna działać na niekorzyść studentów, doktorantów i pracowników. Nie możemy na to pozwolić. Niestety, nie otrzymaliśmy dotąd wsparcia centralnego dotyczącego procedury i narzędzi elektronicznych do przeprowadzania posiedzeń i głosowań. Próbujemy zatem sami.
W przyszłym tygodniu przewodniczący rady dyscypliny historia, prof. Krzysztof Ruchniewicz, postanowił zwołać posiedzenie rady i przeprowadzić pierwsze głosowania. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, zabezpieczymy dokumentację i przedstawimy uchwały jako wiążące. A następnie spróbujemy w analogiczny sposób przeprowadzać obrady kolejnych ciał naszego Wydziału.
Wiem, że niektórzy z nas chcieliby usłyszeć, że tak, że z początkiem maja wrócimy do normalności. Przedstawione przez nasz rząd etapy poluzowywania rygorów nie wskazują jednak na taki rozwój wypadków. W czterech etapach tego 'luzowania’ nie wspomniano o uczelniach wyższych.
Z kolei w sprawie szkół sytuacja powoli się klaruje. Małe są szanse, by w całości ruszyły one przed końcem roku szkolnego. Co najwyżej wybrane roczniki, zwłaszcza najmłodszych dzieci, mają wrócić do szkoły, żeby ich rodzice mogli wrócić do pracy. Nie wnikam w logikę tego rozwiązania, rozumiem realia gospodarcze. Ale nie przewiduje się powrotu dzieci starszych. Co zrobi w tej sytuacji nasz minister? Tego nie wiemy, ale biorąc rzecz na logikę: sprowadzenie studentów i wykładowców z różnych środowisk i zakątków kraju, by spotykali się, dyskutowali w grupach czasami grubo powyżej pięćdziesięciu osób, nie wydaje się szczególnie sprzyjać bezpieczeństwu epidemiologicznemu.
Podtrzymuję cały czas swoją opinię – trzymajmy się myśli, że jeśli w tym roku akademickim mamy wrócić na Uczelnię, to nie przed 15 maja. Zwłaszcza, że komitet ds walki z zagrożeniem epidemiologicznym przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ostatnich dniach rekomendował naukę zdalną na uczelniach co najmniej do 30 maja.
Dlatego działamy. Nie czekamy. Pracujemy nad procedurą rejestracji i obrony prac dyplomowych, odpowiednie zarządzenie ukaże się w przyszłym tygodniu. Najprawdopodobniej od przyszłego tygodnia wprowadzimy w Dziekanacie codzienny dyżur jednego z pracowników w dziekanacie studiów dziennych. O szczegółach poinformujemy na naszej stronie www.
No i wreszcie – mamy nowego Ministra. Został nim Dolnoślązak, wieloletni prezydent miasta Świdnicy, pan Wojciech Murdzek. Czas pokaże, jaką politykę będzie prowadziło Ministerstwo pod jego kierunkiem. Trzymamy kciukiem, by jako samorządowiec i człowiek skupiony na zarządzaniu wspólnotami lokalnymi kierował się racjonalnym namysłem nad celem funkcjonowania i dobrostanem uczelni. Bo teraz potrzebujemy stabilności i pewności reguł, zgodnie z którymi będziemy się rozwijać. Zrobimy wszystko, by przynajmniej na naszym Wydziale działać zgodnie z tymi zasadami.
I proszę o zrozumienie – nie możemy tylko stać w miejscu. Świat zatrzymał się na chwilę, ale gdy ona minie rywalizacja o zmniejszone zasoby będzie jeszcze ostrzejsza. Musimy być na to gotowi. I na koniec wracając do punktu wyjścia – korzystajmy z czasu, który mamy. Trzymajmy się razem, doskonalmy nasze umiejętności, prowadźmy jak najszersze i jak najwyższej jakości badania. I powiedzcie nam, jak możemy Wam pomóc.
Ankiety! Wypełnijcie je dla nas! No i pamiętajcie – w niedzielę, o 20.00, na kanale Youtube kolejne spotkanie z Dziekanem. Przybywajcie, pytania zadawajcie! A i starsze spotkania oglądajcie 🙂
Z wyrazami szacunku (i drożdżowcem),
Prof. dr hab. Przemysław Wiszewski
/Dziekan/
Drożdżowiec wygląda wspaniale! Przywodzi moje wspomnienia z lat dzieciństwa, kiedy babcia takie ciacho piekła wczesnym rankiem, by móc poczęstować wszystkich domowników tym smakołykiem przy porannej kawie i szklance gorącego kakao… Słowa otuchy i motywacji są bardzo krzepiące. Piękny list. Czytam te listy z przyjemnością i zaciekawieniem. Zgadzam się w stu procentach z myślą, że obecna wyjątkowa sytuacja pokaże przede wszystkim kim jesteśmy, kto z nas posiada dar empatii i jakie wartości są dla nas ważne. Obnaży też nasze słabości, lęki, deficyty i niedociągnięcia. Każdego dnia to od nas samych w dużej mierze zależy, czy ta sytuacja zostanie potraktowana jako szklana do połowy pusta, czy pełna. Pozdrawiam, życząc zdrowia i wytrwałości!
Szanowna Pani, serdecznie dziękuję za te słowa. Bo one oznaczają, że warto. Jako niepoprawny optymista wierzę, że w tym trudnym okresie zbudujemy relacje między członkami naszej Wspólnoty, które zaowocują w przyszłości. O to będę się zawsze starał – o wzmocnienie społeczności. Dziękuję!