O mnie

Przemysław Wiszewski, urodzony w 1974 r. w Skwierzynie. Z Uniwersytetem Wrocławskim związany od 1993 r., gdy podjął tu studia na kierunku historia. Doktorat obronił w 2000 r. (monografia opactwa benedyktynek w Legnicy, 1348-1810, nagroda premiera RP), stopień doktora habilitowanego otrzymał w 2009 r. (na podstawie opracowania tradycji dynastycznej rodu Piastów do 1138 r., nagroda MNiSW), zaś tytuł profesora w 2015 r. (w oparciu o dorobek z zakresu przemian społecznych późnego średniowiecza i okresu nowożytnego, w tym zwłaszcza ideologii władzy).

W centrum jego zainteresowań naukowych stoi funkcjonowanie społeczności podzielonych, zróżnicowanych etnicznie, wyznaniowo i religijnie. Szczególnie wiele uwagi poświęca badaniom porównawczym nad utrzymywaniem współpracy w tego typu społecznościach w kontekście wspólnych realiów politycznych.

Jest też zapalonym regionalistą, miłośnikiem dziejów Śląska, a także popularyzatorem wiedzy historycznej.

Udział w realizacji projektów badawczych

Uczestniczył w licznych projektach międzynarodowych, m.in. jako koordynator polskiego zespołu programu European Science Foundation pt. Cuius regio. An analysis of the cohesive and disruptive forces determining the attachment and commitment of (groups of) persons to and the cohesion within regions, członek zespołu Narrative Quellen Ostmitteleuropas im Mittelalter prowadzonego przez Herder Institut, Marburg, członek zespołu Deutsch-Polnische Geschichte prowadzonego przez Deutsches Polen Institut w Darmstadt, członek zespołu Origins of nobility in Central and Northern Europe, prowadzonego przez Uniwersytet 1 Decembre 1918 w Alba Julia.

Kierował projektami badawczymi Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki: Śląsk ojczysty. Dzieje wspólnot lokalnych w kontekście tożsamości regionalnej, państwowej i narodowej (XII-XXI w.) Cz.1 – 1 mln zł; Mechanizmy budowania spójności w społecznościach wieloetnicznych, X-XXI w. – 1,5 mln zł; Leksykon śląskich artystów plastyków i twórców rzemiosła artystycznego / Künstlerlexikon Schlesien – 2,2 mln zł.

Aktywny uczestnik życia naukowego i organizacyjnego UWr.

Jako pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego od początku uczestniczył aktywnie w moderowaniu życia naukowego. Między innymi wspólnie z prof. Stanisławem Rosikiem organizował cykl dorocznych, międzynarodowych konferencji Ad Fontes. Interdyscyplinarne spotkania historyczne (2000-2009). W ramach współpracy z wrocławskim oddziałem Instytutu Archeologii i Etnologii PAN był współredaktorem serii Interdisciplinary Medieval Studies.

W latach 2008-2012 był wicedyrektorem ds. nauki i współpracy z zagranicą Instytutu Historycznego UWr. W tym czasie wdrożył między innymi nowy, projakościowy i transparentny system finansowania badań pracowników.

W latach 2012-2016 był prodziekanem ds. nauki i współpracy z zagranicą Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Przygotowywał materiały do ewaluacji wydziału w 2013 r., w wyniku której WNHiP otrzymał kategorię A+ w zakresie prowadzonych badań. Doprowadził do powstania dwóch anglojęzycznych kierunków studiów – European Cultures (BA) i Cultural Communication (MA).

Od 2016 r. był dziekanem WNHiP. Zreorganizował obsługę procesów finansowych przyśpieszając obieg dokumentacji. Pozyskał dofinansowanie umożliwiające przeprowadzenie kompleksowego remontu budynku Instytutu Historycznego (30 mln zł). Wspierał pozyskiwanie grantów przez pracowników (od 1 października 2016 r. do 1 października 2019 r. na WNHiP pozyskano dofinansowanie 70 projektów NCN, MNiSW i MDiKN). Uczestnik licznych zespołów rektorskich, w tym odpowiedzialnego za przygotowanie strategii Uniwersytetu w latach 2013-2020, czy przeprowadzenie mapowania procesów zarządczych w 2015 r. Członek komisji Senatu UWr, przewodniczący Komisji Rozwoju (2016-2017).

W okresie od 1 września 2020 r. do marca 2022 r. rektor Uniwersytetu Wrocławskiego. Mandat rektorski został przedwcześnie wygaszony przez ministra Przemysława Czarnka. Efekty kadencji znajdą Państwo na osobnej stronie.

Członek i kierownik zespołów

Inicjator powstania i kierownik zespołu przygotowującego aplikację Uniwersytetu Wrocławskiego w pierwszej edycji programu MNISW Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza.

Członek ministerialnych zespołów i ciał doradczych, w tym wieloletni członek zespołu ds. stypendiów dla studentów i wybitnych młodych naukowców i zespołu ds. nagród MNiSW dla nauczycieli akademickich. Członek International Centre for Archival Research (ICARUS) z siedzibą w Wiedniu, wybrany do zarządu stowarzyszenia w latach 2015-2017 i 2017-2019, 2019-2021. Członek rady Wydziału Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu w Ostrawie. Członek rady naukowej czasopisma RiMe. Rivista dell’Istituto di Storia dell’Europa Mediterranea.

Wybrane publikacje i aktywność w kształceniu kadry naukowej

Autor ponad 200 publikacji, w tym monografii Domus Bolezlai : values and social identity in dynastic traditions of medieval Poland (c. 966-1138) / Przemysław Wiszewski; transl. Paul Barford. – Wyd. zm. i poszerz. – Leiden : Boston : BRILL, 2010. – 592 s. – (East Central and Eastern Europe in the Middle Ages, 450-1450 ; vol. 9); Central Europe in the high Middle Ages : Bohemia, Hungary and Poland c.900-c.1300 / Nora Berend, Przemysław Urbańczyk and Przemysław Wiszewski. – Cambridge : Cambridge University Press, 2013; Neue Nachbarn in der Mitte Europas. Polen und das Reich im Mittelalter, / Norbert Kersken, Przemysław Wiszewski, – Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 2019 (=Deutsch-Polnische Geschichte, Bd. 1), ss. 270. Redaktor serii Bliska historia. Studia z dziejów lokalnych / History next to. Local past studies obejmującej do 2020 r. 16 tomów monografii historycznych, dziedzictwa kulturowego oraz atlasów źródeł historycznych wspólnot lokalnych z terenu Dolnego Śląska. Publikacje z tej serii w całości dostępne są w wolnym dostępie w Bibliotece Cyfrowej UWr.

Pełną bibliografię w układzie rocznym oraz według typów publikacji (monografie, redakcje, rozdziały, artykuły, hasła słownikowe i inne, krótkie formy, prace popularnonaukowe) znajdą Państwo na osobnej stronie.

Promotor czterech doktorów, autor recenzji w postępowaniach o stopień doktora i doktora habilitowanego, recenzent w przewodzie doktorskim we Francji (Clermont Ferrand) oraz przewodach w zakresie stopnia doktora habilitowanego w Ostravie i Brnie.

Zawsze chętny do współpracy naukowej i popularyzacji badań. Bo świat bez racjonalnego namysłu jest pozbawiony głębi i uroku…